BBP: BackPacking Parents in Nicaragua
Door: Rianne, Mama & Papa
Blijf op de hoogte en volg Rianne
24 April 2013 | Nicaragua, Granada
Daar gingen we dan , Dinsdag 2 april om 9.15 de lucht in op weg naar de tussenstop in Houston, Amerika.
Een belevenis op zich , gelukkig werd de bagage door gesluisd alleen wijzelf moesten door de douane, daar stonden dus nog 1000 andere mensen te wachten. Toen we aan de beurt waren mochten we onze vingerafdrukken en foto achter laten. Daarna weer opnieuw door de bagage (hand) check en daarna naar de hal waar ons vliegtuig naar Managua zou vertrekken. Alles bij elkaar heeft het 2 ½ uur geduurd ( transit noemen ze dat ???).
Om 21.30 landen we in Managua , Nicaragua dat was dus 5,30 Nederlandse tijd !!!!.
Rianne stond ons op te wachten tussen al die nica”s een mooi gezicht , met een door Rianne geregeld vervoer richting Granada , waar we om 23 uur aankwamen. Helaas was mijn (Els) maag niet tegen het eten van Houston bestand en heb ik het een en ander in het vliegtuig achter gelaten ;).
De warmte was gelijk voelbaar , ik denk dat het rond de 27 graden was.
Woensdag was Rianne vrij en heeft bij ons in het B&B ontbeten. Ons B&B heet Miss Margrit vernoemd naar de moeder van Chris, een vriend van Rianne, die het hele gebeuren runt, een prachtig oud gerestaureerd Spaans huis, Chris was volop aan het bijbouwen, we waren gewaarschuwd.
Deze B&B is tijdens deze vakantie onze thuis basis geweest van de verbouwing hebben we weinig last gehad. Het eerste weekend zijn we met Rianne opstap geweest en een aantal steden bezocht . De een wat mooier dan de ander en het reizen met de bus is een belevenis , allerlei verkopers stappen de ene halte in , zover er haltes zijn, de andere halte weer uit en nemen de volgende bus weer terug. Ze verkopen allerlei etenswaar en drinken, erg leuk. De ene bus gaat sneller dan de andere er zijn zogenaamde chicken bussen , deze zijn het goedkoopst, oude Amerikaanse schoolbussen die van alles op dak vervoeren ( Ook de rugzakken) en zeer traag zijn. Ook zijn ze in de mooiste kleuren geschilderd.
Nicaragua is een kleurrijk land vele huizen zijn in de mooie kleuren geschilderd , helaas vaak alleen de voorkant, de zij en achterkant grijs beton. De mensen zijn over het algemeen erg behulpzaam ook aardig en nieuwsgierig, ze willen graag eten waar je vandaan kom en met je praten, om Engels te oefenen.
De tweede week zijn we zelf op stap gegaan richting het zuiden naar het regenwoud en een eilanden groep. Prachtige natuur, drie uur in het regenwoud gelopen en drijfnat van het zweet maar mooie beesten ( klein ) en planten gezien. Een hele aparte belevenis. Daarna naar Solentiname gevaren , een eilanden groep met 34 families verspreid over een paar eilanden die zich met het oude snijwerk en het bijzondere schilderwerk bezig houden,
Weer terug naar Granada,na 7 uur bussen. De temperatuur is iedere dag gemiddeld 35 /36 graden, dus je snapt dat water drinken de hele dag doorgaat. Rianne vertelde trouwens dat het de laatste weken nog warmer is geweest zelf de nica”s vinden het te warm.
De verbouwing vordert gestaag het wordt een mooi geheel. Een paar dagen in Granada door gebracht. De Monbacho vulkaan bezocht,door een koffieplantage geslingerd en samen met Claudio ,Alberto ( de vader van Chris en een vriend van die vader), Chris en Rianne naar lagune de apoyo bezocht, Een groot krater meer met leuke restaurantjes waar je heerlijk kunt eten en zwemmen.
Op Zaterdag zijn we weer met Rianne in de bus gestapt nu op weg naar de Pacific , daar zitten we nu heerlijk in een leuk hotel met zitjes rond het zwembad en de oceaan op de achtergrond. Rene heeft vandaag gevist en 100 kilo vis gevangen , kingfish .
Chris en vader en vriend zijn hier ook naar toe gekomen en zijn dus met elkaar gaan vissen , in de middag zin we met de vis naar een restaurantje gegaan waar de vis werd klaar gemaakt. Maandag heeft Rian getracht de golven te bedwingen op een surfboard.
Dinsdag als echte backpackers achter in een auto met een open laadback
gezeten die ons naar de bewoonde wereld bracht. Daar via een chickenbus weer terug naar Granada.
Woensdag nog wat gehandeld op de Masaya markt en gaan nu de laatste avond in Granada in.
Al met al natuurlijk nog heel veel verhalen te vertellen maar dan zou dit veel te lang gaan duren, het gaat prima met ons en een aparte belevenis dit Nicaragua. We zijn er van overtuigd dat Rianne zich prima vermaakt en zich helemaal thuis voelt hier. Wij kunnen met een gerust hart weer naar huis donderdag.
Zo dat waren de 3 weken.. ik heb het gevoel dat ze er nog maar een week zijn, zo veel te doen en zo veel te zien. Ik heb ze iig Nicaragua kunnen laten zien en ook voelen kwa gevaarlijkheid. No pasa nada!
Gave avonture kunnen beleven met mis padres, van een levende vulkaan af ashboarden (Cero Negro), chickenbussen en taxi’s overleefd, matige accommodaties en geweldige natuur. Daarnaast natuurlijk het heerlijke eten (vader koopman was er op het begin een beetje huiverig voor), lekkere Toña en Flor de Caña.. tja ik denk dat het gelukt is.
Ik denk dat een tweede keer naar dat land wel er in zit bij mis padres alleen dan via panama en Amerika zwaaaaaaar ontwijken;)
Even een tip als je de bachata wil leren, debate de 4, tik dat in in youtube en ga oefenen heerlijk muziekje:D
Hasta Luego!
Besitosssss
Riancita, mamacita y papacito Koopman
Een belevenis op zich , gelukkig werd de bagage door gesluisd alleen wijzelf moesten door de douane, daar stonden dus nog 1000 andere mensen te wachten. Toen we aan de beurt waren mochten we onze vingerafdrukken en foto achter laten. Daarna weer opnieuw door de bagage (hand) check en daarna naar de hal waar ons vliegtuig naar Managua zou vertrekken. Alles bij elkaar heeft het 2 ½ uur geduurd ( transit noemen ze dat ???).
Om 21.30 landen we in Managua , Nicaragua dat was dus 5,30 Nederlandse tijd !!!!.
Rianne stond ons op te wachten tussen al die nica”s een mooi gezicht , met een door Rianne geregeld vervoer richting Granada , waar we om 23 uur aankwamen. Helaas was mijn (Els) maag niet tegen het eten van Houston bestand en heb ik het een en ander in het vliegtuig achter gelaten ;).
De warmte was gelijk voelbaar , ik denk dat het rond de 27 graden was.
Woensdag was Rianne vrij en heeft bij ons in het B&B ontbeten. Ons B&B heet Miss Margrit vernoemd naar de moeder van Chris, een vriend van Rianne, die het hele gebeuren runt, een prachtig oud gerestaureerd Spaans huis, Chris was volop aan het bijbouwen, we waren gewaarschuwd.
Deze B&B is tijdens deze vakantie onze thuis basis geweest van de verbouwing hebben we weinig last gehad. Het eerste weekend zijn we met Rianne opstap geweest en een aantal steden bezocht . De een wat mooier dan de ander en het reizen met de bus is een belevenis , allerlei verkopers stappen de ene halte in , zover er haltes zijn, de andere halte weer uit en nemen de volgende bus weer terug. Ze verkopen allerlei etenswaar en drinken, erg leuk. De ene bus gaat sneller dan de andere er zijn zogenaamde chicken bussen , deze zijn het goedkoopst, oude Amerikaanse schoolbussen die van alles op dak vervoeren ( Ook de rugzakken) en zeer traag zijn. Ook zijn ze in de mooiste kleuren geschilderd.
Nicaragua is een kleurrijk land vele huizen zijn in de mooie kleuren geschilderd , helaas vaak alleen de voorkant, de zij en achterkant grijs beton. De mensen zijn over het algemeen erg behulpzaam ook aardig en nieuwsgierig, ze willen graag eten waar je vandaan kom en met je praten, om Engels te oefenen.
De tweede week zijn we zelf op stap gegaan richting het zuiden naar het regenwoud en een eilanden groep. Prachtige natuur, drie uur in het regenwoud gelopen en drijfnat van het zweet maar mooie beesten ( klein ) en planten gezien. Een hele aparte belevenis. Daarna naar Solentiname gevaren , een eilanden groep met 34 families verspreid over een paar eilanden die zich met het oude snijwerk en het bijzondere schilderwerk bezig houden,
Weer terug naar Granada,na 7 uur bussen. De temperatuur is iedere dag gemiddeld 35 /36 graden, dus je snapt dat water drinken de hele dag doorgaat. Rianne vertelde trouwens dat het de laatste weken nog warmer is geweest zelf de nica”s vinden het te warm.
De verbouwing vordert gestaag het wordt een mooi geheel. Een paar dagen in Granada door gebracht. De Monbacho vulkaan bezocht,door een koffieplantage geslingerd en samen met Claudio ,Alberto ( de vader van Chris en een vriend van die vader), Chris en Rianne naar lagune de apoyo bezocht, Een groot krater meer met leuke restaurantjes waar je heerlijk kunt eten en zwemmen.
Op Zaterdag zijn we weer met Rianne in de bus gestapt nu op weg naar de Pacific , daar zitten we nu heerlijk in een leuk hotel met zitjes rond het zwembad en de oceaan op de achtergrond. Rene heeft vandaag gevist en 100 kilo vis gevangen , kingfish .
Chris en vader en vriend zijn hier ook naar toe gekomen en zijn dus met elkaar gaan vissen , in de middag zin we met de vis naar een restaurantje gegaan waar de vis werd klaar gemaakt. Maandag heeft Rian getracht de golven te bedwingen op een surfboard.
Dinsdag als echte backpackers achter in een auto met een open laadback
gezeten die ons naar de bewoonde wereld bracht. Daar via een chickenbus weer terug naar Granada.
Woensdag nog wat gehandeld op de Masaya markt en gaan nu de laatste avond in Granada in.
Al met al natuurlijk nog heel veel verhalen te vertellen maar dan zou dit veel te lang gaan duren, het gaat prima met ons en een aparte belevenis dit Nicaragua. We zijn er van overtuigd dat Rianne zich prima vermaakt en zich helemaal thuis voelt hier. Wij kunnen met een gerust hart weer naar huis donderdag.
Zo dat waren de 3 weken.. ik heb het gevoel dat ze er nog maar een week zijn, zo veel te doen en zo veel te zien. Ik heb ze iig Nicaragua kunnen laten zien en ook voelen kwa gevaarlijkheid. No pasa nada!
Gave avonture kunnen beleven met mis padres, van een levende vulkaan af ashboarden (Cero Negro), chickenbussen en taxi’s overleefd, matige accommodaties en geweldige natuur. Daarnaast natuurlijk het heerlijke eten (vader koopman was er op het begin een beetje huiverig voor), lekkere Toña en Flor de Caña.. tja ik denk dat het gelukt is.
Ik denk dat een tweede keer naar dat land wel er in zit bij mis padres alleen dan via panama en Amerika zwaaaaaaar ontwijken;)
Even een tip als je de bachata wil leren, debate de 4, tik dat in in youtube en ga oefenen heerlijk muziekje:D
Hasta Luego!
Besitosssss
Riancita, mamacita y papacito Koopman
-
25 April 2013 - 15:57
Shalibabb:
Hahha wat een heerlijk verhaal!
En wat zal de nood hoog zijn geweest in het vliegtuig *(serieus een vn mn grootste angsten)
Succes met afscheid nemen vandaag en super om te horen dat jullie het zo geweldig hebben gehad!
-
26 April 2013 - 11:25
Your Dad:
Hai Rian,
Gisteren is het traject Granada naar het vliegveld in Managua door Andy in een recordtijd afgelegd. Hij had zich verslapen en we dreigde het vliegtuig te missen. Maar door alle verkeersregels aan de laars te lappen waren we nog net op tijd.
De laatste avond was enorm gezellig met de nodige Flor de Cane en wijn en dus weinig slaap als je al om 4.00 uur naar het vliegveld moet.
Rian, we hebben ons prima vermaakt en je zit daar in een hele leuke stad waar je al behoorlijk je weg weet te vinden. Ja, vliegvelden in Amerika zijn niet mijn favoriete locaties om aan te komen. xx -
29 April 2013 - 04:26
Jassie!:
lieve mensen wat een top verhaaltje!
Wat super ri dat je alles an je ouder hebt laten zien! hhaha die chicken bus, zie het al helemaal gebeuren. Siempie en ik zijn druk bezig met alles afronden en proberen wat extra centjes te verdienen voor onze reis.
Deze donderdag vliegen we al naar New Zealand for 5 dagen!! zin in!!
dikke knuff voor jou!! -
02 Mei 2013 - 20:16
Marije:
Lieeeeve mensen wat een mooi verhaal!!!
Ik ben trots op jullie!
Even voor de rest die dit leest; laat ff wat achter,mama els wil weten wat jullie er van vinden en papa rene vraagt; do you like it ?
Xxxxxxxxxxx
-
06 Augustus 2013 - 18:46
Marieke:
Hallo!
Ik ben een studente verpleegkunde die eind oktober vertrekt naar Nicaragua voor 6 maanden stage. Ik heb gelezen dat jullie ook via Amerika zijn gevlogen, welk soort visum hebben jullie daarvoor nodig gehad?
Mij hebben ze verteld dat de esta niet voldoende is, omdat dit slechts 90 dagen geldig is en wij blijven langer dan 90 dagen weg...
Ps. Het ziet er een toffe reis uit!
Groetjes,
Marieke Stegen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
